Introduction: a peculiar experiment -- Kinaesthetic knowing: the nineteenth-century biography of another kind of knowledge -- Looking: Wölfflin's comparative vision -- Affecting: Endell's mathematics of living feeling -- Drawing: the Debschitz school and formalism's subject -- Designing: discipline and introspection at the Bauhaus -- Epilogue.

Almost every state has its own legal system and there is a legal system in accordance with the social norms of the state. However, although states have autonomy with their own legal systems, the legal system of each state unites under larger legal systems. From this point of view, three major legal systems can be accepted; Anglo-Saxon Legal System (English Legal System, Common Law), Continental European Legal System (Legal system of European states based on Roman law), Social Legal System on (...) which Russian Federation is based. Apart from these systems, there is also an Islamic legal system with its unique structure. The reason why the Islamic legal system is unique is that it is based on both religious and rational sources. In general, the case-based method is used in the Anglo-Saxon Legal System, and the rule-based method is used in the Continental European Legal System. Which one of these two method used by Islamic law which takes its source from Qur’an and hadith well? Or is it use both methods? Our aim in this study, in addition to analysing the operation of these two methods in Islamic law from a logical point of view, is to analyse the integration of the rule-based method into the case-based method and the case-based method with the rule-based method. With this research it is to provide a logical proposal to extend the intended use of analogy in Islamic law. As a matter of fact, we think that different branches of science should come together in order to produce new suggestions in this field. (shrink)

In light of the problem of logical omniscience, some scholars have argued that belief is question-sensitive: agents don't simply believe propositions but rather believe answers to questions. Hoek (2022) has recently developed a version of this approach on which a belief state is a "web" of questions and answers. Here, we present several challenges to Hoek's question-sensitive account of belief. First, Hoek's account is prone to very similar logical omniscience problems as those he claims to address. Second, the link between (...) belief and action he proposes is too rigid. We close by sketching a generalization of the account that can meet these challenges. (shrink)

A recent approach to the problem of logical omniscience holds that belief is question-sensitive: what an agent believes depends on what question they try to answer (Pérez Carballo, 2016; Yalcin, 2018; Hoek, 2022). While the question-sensitive approach can avoid some logical omniscience problems, we argue that it suffers from nearby problems. First, these accounts all validate closure principles that are just as implausible as the ones it was designed to avoid. Second, question-sensitivity by itself isn’t suitable for explaining many kinds (...) of failures of logical omniscience. Recognizing the flaws of this approach, however, naturally leads to a more promising solution. Our account generalizes the question-sensitive approach by appealing to (1) the defeasible nature of dispositions toward action associated with belief and (2) the algorithms an agent uses to make decisions. On our view, then, believing that φ means being disposed to employ an algorithm which outputs acting on the information that φ in normal circumstances associated with φ. We argue that this account naturally generalizes the question-sensitive accounts while avoiding their faults. (shrink)

Gayretimin bir kısmı bilim dünyasına hizmet, ama diğer çok mühim bir gayesi ise; koskoca bir İslam aleminin yitirmiş olduğu kendine hürmeti, güveni ve insanlık tarihindeki yerini hatırlatmak, kaybettiklerini inşa etmek içindir. Prof. Dr. Fuat Sezgin Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf ettiğimiz Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayımıza hoşgeldiniz. Prof. Dr. Fuat Sezgin, 24 Ekim 1924 tarihinde Bitlis’te dünyaya gelen Fuat Sezgin, il-kokulu Doğubayazıt’ta, ortaokul ve liseyi ise Erzurum’da bitirdikten sonra 1943 yılında İstanbul’a geldi. İstanbul Üniversitesi şarkiyat (Doğu bilimi) Araştırmaları (...) Enstitüsü’nde ünlü Alman şarkiyatçı Prof. Dr. Hellmut Ritter’in (1892-1971) öğrencisi olan Sezgin, Ritter’in tavsiyesi üzerine İslâm bilimlerine yöneldi. 1951’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülte-si’den mezun olduktan sonra Arap Dili ve Edebiyatı alanında “Buhârî’nin Kaynakları Hakkın-da Araştırmalar” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı. Bu çalışmasıyla, hadis kaynağı olarak İslâm kültüründe önemli bir yere sahip olan Buhârî’nin sözlü kaynaklar yerine yazılı kaynaklara dayandığı tezini ortaya attı. Doçent unvanını 1954 yılında alan Sezgin, 1960 askeri darbesinin ardından üniversi-telerden uzaklaştırılan 147 akademisyen arasında kendi adının da bulunması üzerine 1961’de Türkiye’den ayrıldı ve çalışmalarına Goethe Üniversitesi’nde (Frankfurt) devam etti. Câbir bin Hayyân hakkında hazırladığı ikinci tezini 1965’te Goethe Üniversitesi Doğa Bilimleri tarihi Enstitüsü’ne sunan ve bir yıl sonra profesörlüğe yükseltilen Sezgin, aynı yıl kendisi gibi şarkiyatçı olan Ursula Sezgin ile Evlendi. Alanında şimdiye kadar yazılan en kapsamlı eser kabul edilen Geshichte des arabisc-hen Schrifttums (Arapça Yazma Eserler Literatürü Tarihi) başlıklı kapsamlı eserinin ilk cildini 1967’de yayımlayan Sezgin, 1978’de Kral Faysal İslâmi İlimler Ödülü’ne lâyık görüldü. Bu ödül nedeniyle kendisine takdim edilen maddi desteği değerlendirerek 1982’de Goethe Üniversitesi Arap-İslâm Bilimleri Tarihi Enstitrüsü’nü, ertesi yıl ise bu enstitü bünyesinde, tarih boyunca Müslüman bilim insanlarının icat ettiği 800’den fazla bilimsel alet ve düzene-ğinin modellerinin sergilendiği İslam Bilim ve teknoloji Müzesi’ni kurdu. Bu müzenin bir benzerini 2008 yılında istanbul’da kuran Sezgin, 2010 yılında Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı’nın kuruluşuna öncülük etti. Kahire Arap Dili Akademisi, Şam Arap Dili Akademisi, Fas Rabat Kraliyet Akademisi, Bağdat Arap Dili Akademisi, Türkiye Bilimler Akademisi şeref üyeliği de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül ve nişana layık görülen Sezgin’e; Erciyes Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanları verildi. Frankfurt am Main Goethe Plaketi, Almanya Üstün Hizmet Madalyası, İran İslâmi Bilimler Kitap Ödülü ve Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü ile taltif edildi. Prof. Sezgin’in öncülüğünde kurulan İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi, Kültür ve Turizm bakanlığı 2016 özel Ödülü’ne lâyık görüldü. Arapça, Süryanice, İbranice, Latince ve Almanca başta olmak üzere 27 dil bilen Prof. Dr. Fuat Sezgin, 30 Haziran 2018’de İstanbul’da vefat etti ve Gülhane Parkı’ndaki İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi’nin bahçesine defnedildi. Vefatının ardından, 2018/6 sayılı Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile 2019 yılı “Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı” olarak ilân edildi. Cumhurbaşkanlığı genelgesinde "İslam kültür ve medeniyetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve onu yeni nesillere en doğru şekilde aktarmak amacıyla yapılacak söz konusu çalışmalara ilgili tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü destek ve katkının sağlanması hususunda gereğini rica ederim." İfadelerine yer verilerek Fuat Sezgin’in ülke sathında anlatılması ve düşüncelerinin anlaşılması için çeşitli faaliyetlerin yürütülmesi istenmişti. Koordinasyon Merkezi olarak da Kırıkkale Üniversitesi seçildi Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden olan, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmaları bulunan Prof. Dr. Fuat Sezgin’i gelecek nesillere tanıtmak, fikirlerini anlatmak amacıyla Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tarafından da birçok faaliyet yapıldı. Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’e, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmalarından dolayı Üniversitemiz tarafından “Fahri Bilim Doktoru” unvanı verildi. Prof. Dr. Sezgin’e fahri bilim doktoru unvanı verilmesi dolayısıyla Üniversitemiz Kül-tür Merkezi’nde düzenlenen tören İstiklal Marşımızın okunması ve saygı duruşuyla başladı. Programa Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız, Sivas Belediye Başkan Yardımcısı Ah-met Özaydın, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Uzun, öğretim elemanları ve öğrenciler katıldı. Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız yaptığı açış konuşmasında, "İnsanlara İslam bilimlerinin gerçeğini tanıtmak, benlik duygularını olumsuz etkileyen yanlış yargılardan onları kurtarmak ve ferdin ehemmiyetine olan inancı kazandırmak amacıyla İslam Bilimi Tarihi araştırmalarına adanmış bir ömürdür Prof. Dr. Fuat Sezgin Hocamız. Öyle büyük bir otoritedir ki onu anmadan, onun hazırladığı eserlere bakmadan, bilim tarihiyle, İslam tarihiyle ilgili ortaya bir şeyler sunabilmek çok zordur. Bilim tarihinin en çalışkan, en birikimli bilim insanlarından biridir. İslam tarihine, İslam düşüncesine, İslami eserlere ve bilim dünyasına vermiş olduğu katkılarıyla bir medeniyet kâşifi, eşi bulunmaz bir değer ve ‘darbeler neden kötüdür’ sorusunun mücessem cevabıdır Prof. Dr. Sezgin. Bizim medeniyet ve kültürümüzde kültür, sanat ve beşerin, Yaratıcının her eserinde müşahede ettiği güzellikleri, çeşitli yol ve yöntemlerle ortaya koymasının vasıtasıdır. Bilgiyi hikmetle taçlandırıp irfana ulaştırmadıkça hiçbir şeyi yerli yerine oturtamayız." dedi. Konuşmanın ardından Rektör Yıldız, 93 yaşındaki Prof. Dr. Fuat Sezgin’e cübbe giydirdi. Daha sonra Sezgin katılımcılara ‘Arap İslam Tarihinden Bazı İzlenimler’ konulu ders verdi. Prof. Dr. Fuat Sezgin, “İnsanların bilgi tarihi ile ilgili verileri yazılı olarak kaydetme gayreti, politik tarihe olana nispetle tesadüflere ve keyfi değerlendirmelere göre çok geri zamanlarda oldu. İslam bilim tarihi yüksek ve kaliteli görüşleri yansıtır. Bunları burada sunamayacağım. Birçoğunu Arap-İslam tarihi adlı kitabımın bugüne kadar çıkmış olan 17. cildinde kaydetmeye çalıştım. Onu İstanbul’da Gülhane Parkı’nda İslam Tarihi Araştırmaları Vakfı yayınları arasında bulabilirsiniz.” dedi. Prof. Dr. Sezgin “Bilimler tarihinin verilerini değerlendirmekte, yaşanılan zamanın etüt şartını gözden kaçırılmasının esas olması gerektiğini anladım ve henüz kitabımı yazma-ya başlamadan rastladığım Fransız Coğrafya tarihçisi Joseph Toussaint Renaud (1795-1867)’un şu sözleri beni çok etkilemişti. “Tesadüf teknik ve sanatın ilerlemesinde çok büyük bir rol oynamaz. İnsanlar buluşlarında devamlı bir şekilde birden bir sıçrayışla değil, adım adım hareket eder. Her zaman aynı hızda değil, fakat devamlı olarak insan icat etmez. Olanı ilerletir.” ifadelerine yer verdi. Konuşmasının sonunda Prof. Dr. Sezgin, “Benim 65 yıldır yaymaya çalıştığım Arap İslam bilimleri tarihi hemen hemen her gün beni hayata bağladı. İslam dünyasında büyük bir hızla ilerleyen bilimler MS. 8. yüzyıldan itibaren Fransa ve İngiltere’ye diğer taraftan 10 ve 11. yüzyıldan itibaren Sicilya’ya ve İtalya’ya 9. yüzyıldan itibaren Bizans’a ulaştılar. Avrupa-lılar teknik bilimleri diğer bilimlere nazaran daha kolay anlıyor ve alabiliyorlardı. Bu anlam-da onlar 16. yüzyılda bazı yönlerde Müslümanlara ulaşmaya hatta onları geçmeye başladılar.” ifadelerini kullandı. Programın sonunda Rektörümüz ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Duman, Prof. Dr. Fuat Sezgin’e tezhipli bir tablo hediye ettiler. 2019 Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı kapsamında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Merkezî Kütüphanesi’ne Prof. Dr. Fuat Sezgin’in ismi verildi. Ayrıca Üniversitemiz Rektörlüğü tarafından düzenlenen 5’inci Hazan Şiir Dinletisi Sezgin anısına ithaf edilmiştir. 2019 yılının Haziran ayı içerisinde ise Üniversitemiz Rektörlüğü öncülüğünde ve İlahiyat Fakültesi Dekanlığınca ile Sivas Merkez Ulu Cami’de merhum Prof. Dr. Sezgin için Kur’an-ı Kerim tilaveti ve Mevlid-i Şerif programı gerçekleştirilmiştir. Son olarak üniversitemiz rektörlüğü tarafından desteklenen ve Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanan Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 23. Cilt 3. Sayısı (Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayısı) Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf edilmiştir. Felsefe ve Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı bir araya getirdiğimiz sayımızı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edi-len değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında yadsınmaz emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Dr. Öğr. Üyesi Gör. Fatma Kurttekin, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Alper Ay, Arş. Gör. Esma Güneş, Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş,Arş. Gör. Hamit Demir Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Uzm. Zeynep Yücedoğru, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven ve Dr. Kenan Tekin’e teşekkür ederiz. Dergimizin 23. Cilt 2. ve 3. Sayı (Özel Sayı)’larından itibaren Yazı İşleri Müdürü olarak Dr. Ahmet Çelik’in görevlendirildiğini bildirir kendisine yeni görevinde başarılar dileriz. Önceki sayılarımızda dergimizin Yazı İşleri Müdürlüğünü ifa eden Doç. Dr. Ali Yılmaz’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Haziran 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Ocak- 15 Mart olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmalarınız-da kolaylıklar dileriz. (shrink)

There is an underlying assumption in the social sciences that consciousness and social life are ultimately classical physical/material phenomena. In this ground-breaking book, Alexander Wendt challenges this assumption by proposing that consciousness is, in fact, a macroscopic quantum mechanical phenomenon. In the first half of the book, Wendt justifies the insertion of quantum theory into social scientific debates, introduces social scientists to quantum theory and the philosophical controversy about its interpretation, and then defends the quantum consciousness hypothesis against the (...) orthodox, classical approach to the mind-body problem. In the second half, he develops the implications of this metaphysical perspective for the nature of language and the agent-structure problem in social ontology. Wendt's argument is a revolutionary development which raises fundamental questions about the nature of social life and the work of those who study it. (shrink)

Monographic issue on the Philosophy of Emotions. Contents: Resentment, Empathy and Indignation; Jacqueline Taylor / Compassion without Cognitivism; Charlie Kurth / “I Don’t Want Your Compassion!”. The Importance of Empathy for Morality; Manuel Camassa / Making sense of emotional contagion; Carme Isern-Mas, Antoni Gomila / On Pride; Lorenzo Greco / Envy and its objects; Alessandra Fussi / Admiration, moral knowledge and transformative experiences; Maria Silvia Vaccarezza / Fear as Related to Courage: An Aristotelian-Thomistic Redefinition of Cognitive Emotions; Claudia Navarini, Ettore (...) De Monte / On Courage. The Sense Of θυμός; Tiziana Migliore / Shades of Schadenfreude. A phenomenological account of pleasure at another’s misfortune; Danilo Manca / Concern and the Structure of Action; Alexander A. Jeuk / On Sexual Lust as an Emotion; Larry A. Herzberg / Emotions and Literature in Musil; Zeynep Talay Turner. (shrink)

Dispositions are related to conditionals. Typically a fragile glass will break if struck with force. But possession of the disposition does not entail the corresponding simple (subjunctive or counterfactual) conditional. The phenomena of finks and antidotes show that an object may possess the disposition without the conditional being true. Finks and antidotes may be thought of as exceptions to the straightforward relation between disposition and conditional. The existence of these phenomena are easy to demonstrate at the macro-level. But do they (...) exist at the fundamental level also? While fundamental finkish dispositions may be excluded fairly straightforwardly, the existence of fundamental antidotes is more open. Nonetheless I conclude that the phenomenon is likely to be less widespread than at the macro level and that fundamental antidotes may be eliminable. According to the dispositional essentialist, the laws of nature can be explained by taking natural properties to be essentially dispositional. This account can be extended to show that the existence of finks and antidotes explains ceteris paribus laws. Consequently the existence or otherwise of fundamental finks and antidotes sheds some light on the question of whether fundamental laws may also be ceteris paribus laws. (shrink)

I present an argument that encapsulates the view that theory is underdetermined by evidence. I show that if we accept Williamson's equation of evidence and knowledge, then this argument is question-begging. I examine ways of defenders of underdetermination may avoid this criticism. I also relate this argument and my critique to van Fraassen's constructive empiricism.

Contemporary architecture is increasingly grounded in science and mathematics. Architectural discourse has shifted radically from the sometimes disorienting Derridean deconstruction, to engaging scientific terms such as fractals, chaos, complexity, nonlinearity, and evolving systems. That's where the architectural action is -- at least for cutting-edge architects and thinkers -- and every practicing architect and student needs to become conversant with these terms and know what they mean. Unfortunately, the vast majority of architecture faculty are unprepared to explain them to students, not (...) having had a scientific education themselves. Here is an architecture book by an architect/scientist, just in time to help architects in the new millennium. Alexander discusses many of the scientific terms arising in cutting-edge architecture, and explains them to those who don't have scientific training or advanced mathematical knowledge. We find discussions of the evolution of forms; the importance of process in design; iteration; genetic algorithms; sequences of transformations; different levels of scale (i.e. fractals); etc. They are explained here by an architect who is also a scientist, because he wants to change the way architects think and build. Alexander is not merely popularizing other scientists' results and making them accessible to architects: he is in fact presenting new and original scientific work that ties many of these concepts together in a way that will be useful to architects. (shrink)

This short paper explores how issues concerning the metaphysics of powers/dispositions might bear on the view that formative influence in education involves instilling appropriate dispositions.

The first obstacle that confronts the student of induction is that of defining the subject matter. One initial point is to note that much of the relevant subject matter goes under the description ‘the theory of confirmation’. The distinction is primarily that the study of induction concerns inference, i.e. cases where one takes the conclusion to be established by the evidence, whereas confirmation concerns the weight of evidence, which one may take to be something like the credibility of a hypothesis (...) in the light of the evidence. Discussions of confirmation often concern incremental confirmation, i.e. cases where the evidence is taken to increase the credibility of some hypothesis, even if not sufficiently to warrant inferring the truth of that hypothesis. However, some uses of ‘confirmation’ clearly refer to absolute confirmation, cases where the credibility of the hypothesis in the light of the evidence exceeds some (high) threshold. One may ask whether inductive inference corresponds to the case of absolute confirmation for some suitable threshold. I shall discuss inference and confirmation together, though it should be noted that some approaches eschew inference altogether. For example, the Bayesian takes scientific reasoning to be a matter of adjusting credences in propositions in the light of evidence, and says nothing about unqualified belief in a proposition. However, if we are interested in inductive knowledge then we must consider inference, since only then do we have a detached proposition that is the possible content of a mental state of knowing. A more pressing question concerns which inferences (or allegedly confirmatory relations) should be classed as inductive. A natural and straightforward approach is to define induction as encompassing any form of reasoning that extrapolates from one population to another, usually from a sample of a population to the whole population. For example, one might note that all observations of the position of some planet fall on an ellipse that has the Sun at one of its foci; from this one concludes that all the positions that planet takes fall on this ellipse (i.e.. (shrink)

The term ‘Orthodox Christian medicine’ has become so customary among believers in Russia that the concept behind it is rarely questioned. However, it is worth articulating both for the sake of the profession and for the benefit of patients whether such a phrase is at all meaningful and if so what exactly it stands for. The following analysis, based on a public lecture, draws on the personal experience and reflections of a practicing GP and cardiologist who is also the Chairman (...) of the Society of Orthodox Christian Physicians of Russia. (shrink)

Let Mm k be the simply connected constant curvature space form of dimension m. • Mm 0 is Rm with euclidean metric • Mm k for k > 0 is an m-sphere of radius k−1/2 • Mm k for k < 0 is m dimensional hyperbolic space modelled on the m-ball of radius (−k)−1/2.

So far I have taken prose and poetry where admittedly they exist, in literature, and attempted to discover the difference between them by taking pieces of prose or poetry which have the same or much the same subjects and comparing them with one another. In all these pairs of passages I thought I could detect this difference: that in the poem the subject as rendered in words acquires a life of its own, is a living thing, as it were, living (...) its own life like an animal or plant, is organic, and, in a word, concrete. While the prose, for all its constructive unity, is not self-subsistent, but is descriptive of a given subject, even though that subject is itself created by the writer, as in a novel, and, in a word, is analytic. It is not the greater passion or vividness of the poem, for prose may be vivid, as in Carlyle, and passionate, as in Burke. It is that the poet places himself and places his hearer within the subject itself, and works from within outwards, while the prosaist describes relatively from without. Both of them describe, the poet as well as the prosaist. But the prosaist builds up his subject so as to bring it before your mind. The poet starts with his subject in its integrity, places the hearer's mind within it, and his exposition is the unfolding life of the subject itself. (shrink)

Resumo Neste artigo, o autor apresenta uma ideia original de “subjectividade”, na medida em que esta se desenvolve, no contexto da recém-fundada fenomenologia transcendental, designada por “fenomenologia generativa”. Esta figura da subjectividade é caracterizada por dois aspectos fundamentais : por um lado a “vibração” ou “oscilação” entre o “eu” e o “exterior” ; uma dimensão quadrupla de “transcendência”. Palavras-chave : alteridade, imaginação, mundo, self, subjectividade, transcendênciaIn this article I would like to put forward an original figure of “subjectivity” in so (...) far as it is developed in the context of a newly founded transcendental phenomenology called “generative phenomenology”. This figure of subjectivity is characterized by two fundamental aspects : the “vibration” or “oscillation” between the “self” and the “exterior” on the one hand and the quadruple dimension of “transcendence” on the other. Keywords : alterity, imagination, self, subjectivity, transcendence, world. (shrink)

Arguing About Science is an outstanding, engaging introduction to the essential topics in philosophy of science, edited by two leading experts in the field. This exciting and innovative anthology contains a selection of classic and contemporary readings that examine a broad range of issues, from classic problems such as scientific reasoning; causation; and scientific realism, to more recent topics such as science and race; forensic science; and the scientific status of medicine. The editors bring together some of the most influential (...) contributions of famous philosophers in the field, including John Stuart Mill and Karl Popper, as well as more recent extracts from philosophers and scientists such as Ian Hacking, Stephen Jay Gould, Bas van Fraassen, Nancy Cartwright, and John Worrall. The anthology is organised into nine clear sections: science, non science and pseudo-science race, gender and science scientific reasoning scientific explanation laws and causation science and medicine probability and forensic science risk, uncertainty and science policy scientific realism and anti-realism. The articles chosen are clear, interesting, and free from unnecessary jargon. The editors provide lucid introductions to each section in which they provide an overview of the debate, as well as suggestions for further reading. (shrink)

The investigations of Aza A. Takho-Godi, devoted to the evolution of concepts and terms in European culture, were ahead of their time and, as it turns out today, paved the way for historical semantics, which turned out to be a kind of independent version of the “history of concepts”: a direction of humanitarian thought aimed at identifying cultural, social, and political functions concepts in their historical dynamics and in relation to a wide field of cultural interactions of a particular era. (...) The impressive results of “historical semantics” in the version of Takho-Godi are connected not only with the masterful and strictly substantiated identification of the developing conceptual core of lexemes, not only with the penetrating intuitions of the living word, but also with the vision of an absolute spiritual context in which semantic worlds are driven not by mechanical causality and not by historical chance, but by a kind of teleology. (shrink)